Οὔ ποτε γὰρ φράγκους ὑπερόρκια πολλὰ ποιοῦντας

Οὐδ’ ἄρα δείδιαμεν τοὺς δολερούςγε Σκότους,

Τοῖσι γὰρ θάνατος ρ’ εἴη κ(αὶ) κήδε’ ὁπίσσω

Εἰ κε τάμοινθ’ ἡμῖν ὅρκια πιστὰ κακῶς,

Ἄταρ ἐπεὶ ἐπέθνησχ’, ἡμῖν ὀδύνουςτε γόούςτε

Πᾶσί τε νῦν ζῶσιγ’ ὀψιγόνοίς τε λίπεν

Πράγματα ἡμέτερα χριστοῦ ἐπὶ γούνασι κεῖται

Ὃν μὲν ἱλασκέσθαι πολλάκις, ἐστὶ πρέπον,

Αὐτὰρ ἑοῦ λαοῦ θεὸς οὐκ ἐπιλήσεται, ὅνπερ

Δυστυχιῶν λυγρῶν δὴ ἀπέλυσεν ἀεὶ,