Τοῦτο γὰρ ἐν πολλῇ τιμῇ θείην ἂν ἔγωγε

Τοὔνεκα θαυμαστὸς σύμπασιν ἐστὶ μάλα,

Δῆλον γοῦν ὅτε καὶ εἴωθε πένησιν ἀρήγειν,

Πλούσιοι ἄνθρωποι οἷς γε φέρουσι κακὸν,

Ἰθείῃ γνώμῃ (ἀγαθὴ ἡγ’ ἐστὶ βροτοῖσι)

Δικάζειν δίκην πᾶσιν ἕωθε καλῶς,

Δεινὸν μὲν πράττων, εἰ δουρυφόρων τις ἐρύκοι

Τοὺς ἐντευξομένους εἵνεκα τῆςγε δίκης

Τὶς μᾶλλον κε δύναιτο θεὸν μιμεῖσθαι Ἰησοῦν;

Ὅς ποτε ἐν τῇ γῇ τ’ αὐτὰ ἔπραττεν ἕκων,