Ῥᾷστα δὲ εὐνοίας παρὰ τοῦγε μετεῖχον ἅπαντες,

Οἵγε βίοντ’ ἦσαν κόσμιοι, ἠδὲ τρόπους,

Ἔμφυτός ἐστιν ἔρως γὰρ δὴ περὶ γράμματ’ ἀρίστοις

Σπουδαίους πάντας ἐν φιλότητι ποιεῖν,

Ὥστ’, ἐπεὶ εἰς τ’ ἄκρονγ’ ἀρετῆς ἐξήλασαν ἤδη,

Σπουδαίους πάντας τοὺς ἀγαθούςτε φιλεῖν,

Γράμματα, τὴν ἀρετὴν, τὴν κοσμιότητα δὲ πᾶσαν

Ταῦτα γὰρ, ὧς οἶμαιγ’, ὄλβιον ἄνδρα ποιεῖ,

Ἐπόμενον δὲ ἄν εἴη ἐξειπεῖν διὰ παυρῶν,

Ὡς βασιλεὺς πᾶσιν τοῖςγε πένησι φίλος,