Καὶ νῦν νθρωποι ζῶντες ρ’ εὐδαίμονες ἐσμὲν

Οἷς ποτὲ δὴ συνέβη πάνσοφος οὗτος ἄναξ,

Τὴν πολιτείαν δ’ εἶπε πλάτων εὐδαίμονα εἶναι

Ἧς σοφὸς Αὐτοκράτωρ καὶ φιλόμουσος ἀνὴρ,

Πάντες γοῦν μάκαρες, μᾶλλον δέ τρισόλβιοι ἡμεῖς,

Νῦνδὲ χαρὰν πολλὴν ἐν φρεσὶ καιρὸς ἔχειν,

Ἡμῖν γὰρτ’ ὄφελος μέγα, κ’ ἀνδράσιν ἐσσόμένοισι

Οἱ δὴ γνώσουσιν τὸν βασιλῆα μέγαν,

Οὐ μὴν οὐκ ὀλίγος κλειτοῦ βασιλῆος ἔπαινος

Τὴν ὃτι παιδείανγ’ ὡς καλὰ πάντ’ ἐφίλει,