Τίδ’ οὖν ἐστὶν ὃ λέξω; Τοῦτο δὲ τί καλὸν ἔργον;

Ῥήματα συστείλας βούλομ’ ἅπαντα λέγειν,

Οὐδένα μὴν ἔλαθενγ’ Ἑνρῖκος ἄναξ πολύκλειτος

Πάντα περὶ πλείστου γράμματ’ ἄριστα ποιῶν,

Ἔστι δὲ τῆς ἀρετῆς ῥίζη τὰ γράμματα πάσης

Τοὺς δὲ θεοῦ δούλους χρὴ ἀρετὴνγε φιλεῖν,

Τόσσον γὰρ χωρὶς ἀρετῆς τὰ γράμματα χραισμεῖ,

Ὅσσον ἄνευ ψυχῆς σώματα τεθνεότα,

Καρπὸν δ’ ὡς ἀπολυμαίνεσθαι, γαῖα πέφυκε

Αὐχμώδης, ὑετὸςγ’ ἥνποτε οὐχὶ βρέχει,