Πῶς γὰρ ἂν οὐ χριστὸς γε ὑπόσχεσιν ἐκτελέσειεν

Ὅσπερ ἔφη δώσειν δῶρα μέγιστ’ ἀγαθοῖς,

Οὐδ’ ἀτελεύτητον δὲ ἂν εἴη, οὐδ’ ἀπάτηλον

Ὅ,ττι κὲν ἐξείποι παντοκράτωργε θεὸς,

Τοῖς βασιλεῦσι δὲ πολὺ δὲ πλείων μισθὸς ὁπηδεῖ

Ὅ,ττι’/ ἄλλων πλείους οὗτοι ἔχουσι πόνους,

Τῶν βασιλήων δὲ πλείστης ἄρα ἔμμορε τιμῆς

Ὅς γε θεοῦ χριστοῦ εἵνεκα πλεῖστα πονεῖ,

Ἦ δὴ οὐ πρέπον, οὐδὲ προσῆκον, γ’ οὐδ’ ἀνεκτὸν,

Τὸν πλέον ἱδρῶντα, μισθὸν ἐλάττον’ ἔχειν,