Ὡς ὅτε μὶν Ἄρχον ἱεραῖς ἱλάσκεται εὐχαῖς

Τῷ συγγινώσκει λαῷ ἔπειτα θεός,

Εἰ δὲ ποτὲ φαύλως κὲν ἄναξ τοὔναντίον ἕρδοι

Κήδεα πανδημεὶ χεὶρ ἐφΐησι θεοῦ,

Τοὺς δὲ τρόπους ἀνδρῶν βασιλεὺς ὅτ’ ἰθύνετο πολλῶν

Τοὐνεκα νῦν πλείους τόνγε σέβουσι θεόν,

Ἀνθ’ ὧν ὁ χριστὸςγ’, ὃς ὑπέρτατα δώματα ναίει,

Ὄλβον τῷ δώσει κ(αὶ) κλέος ἀθάνατον,

Οὕτω γοῦν μέλλει προσφωνεῖν δοῦλον ἑαυτοῦ

Εὖ γὲ φιλὴ κεφαλὴ, _^^ἐλθὲ τάλαντα λαβέ,