Τὸν χριστὸν συνεχῶς εὐχαῖς ἱλάσκετο πολλαῖς,

Εὖ εἰδώςτε γραφῆς τῶν ἱερῶντε λόγων,

Ἄξια δὲ μνήμης τινὰ γέγραφεν, ὥστε μέγιστον

Τέκμωρ εἶν^αιὅσαγ’ οἱ πόρε δῶρα θεὸς,

Τὰς δὲ θεοῦ δήμῳ δηλώσας παντὶ θέμιστας

Ηὔξετο τὴν ἀρετὴν, ἐν χάριτ’ ἦνδε θεῷ.

Ἥδιόν ἐστι θεῷγ’ οὐδὲν, χαριέστερον οὐδὲν

Ἢ ἐπανορθοῦσθαι τοῖσι βροτοῖσι βίον,

Πολλάκις ὁ χριστὸς, Ἄρχοντος γ’ εἵνεκα, δήμῳ

Ἵλαος ὢν, ἄλλους οὐδὲν ἔτισε ποτὲ,