Οὐκ ἱκανὸν γὰρ ἀρηίφιλος δάμνειν στίχας ἄνδρῶν

Ἡγεῖτ’, εἰρήνης εὖγ’ ἀπολαυσάμενος,

Πλεῖστα γὰρ ἔγνω ἧσιν ἐνὶ φρεσὶ πολλαμαθὴς ὢν

Γράμματάτ’ εὖ εἰδὼς τοὺς ἱερούςτε λόγους,

Πυκινὸς εἶχε πρέπον παντὶ καιρῷ διὰ μνήμης,

Νικήσας δ’ ἐχθροὺς τ’ἄλλαγ’ ἔπραξε σοφῶς,

Πρῶτον τοῦ θυμοῦ κρείττων κατὰ φίλοπιν αἰνὴν

Καλλίστη νίκη ἡδὲ βροτοῖςγε δοκεῖ,

«Ἔστι μὲν _^^οὖν χαλεπὸν μέτρον προσθεῖν’ ἄρα θυμῷ,

«Ἐσθ’ ὅτε τοῦγ’ ἥττων ὃςῥ’ ἐνὶ πᾶσι κρατεῖ,