Ἐν τῷ Τορνάβω πτολιέθρῳ πολλὰ μογήσας,

δεῦρο γὰρ ἄλκιμος ὢν ἦλθε μαχησόμενος,

Τὴνδὲ διεπράθετο τε/, πτόλιν, ἔνθα δὲ ἤγαγε πάντα,

Τῷτε θεὸς Σώῳ οἴκαδ’ ἱκέσθαι ἔδω,

Αὐτὰρ ἔπειτα πολὺν χρόνον, εὐφρονέων μὲν ἔληξε

Τοῦ πολέμου λυγροῦ, τῆς ἔριδόςτε κακῆς,

Νῦν δ’ ἐν τοῖς ἄλλοις βουληφόρον ἄνδρα σκοπῶμεν

Ἄξια γὰρ μνήμης ὅσσαγ’ ἔπραξε καλῶς,

Καὶ Κρονίωνι διῒ δόξει σοφίᾳγ’ ἀτάλαντος

ὡς ὑπεράνθρωπός τις καλὰ πάντα ποιῶν,