σῶσον Ἐλισάβετ κατά σου ἔλεος τὸ μέγιστον

δός τ’ αὐτῇ πατρὸς τῶν προγόνων τε κλέος.

Ὦ Θεέ, σύ γ’ εἶπες, μάκαρές γ’ οἰκτίρμονες εἰσί

τῷ δ’ ἐλεήσαντί γ’ ἔστ’ ἔλεός τε μέγα,

καὶ ρ’ ἐλεηθήσονται ὅσοι γ’ ἐλεήμονες εἰσί.

Τοὔνεκ’ Ἐλισάβεθ ὦ Θεὲ σῶσον ἀεὶ

ἡμεῖς γὰρ προγόνων μέγ’ ἀμείνον’ εὐχόμεθ’ εἶναι

τήν γε βασίλισσαν τήν γ’ ἐλέους ἀρετήν,

παυρότερον λαὸν πάντων ὁτ’ ἀπέκτανεν, ἔνθεν

αὑτῇ τ’ ἀρνυμένη τῇ τε πατρίδι κλέος.