ὡς ὅτε μὲν μυῗαν μήτηρ τοῦ παιδὸς ἐέργει

ἡδέϊ τῷ ὕπνῳ ὅττι δεδεσμένος ᾖ.

Ἐξ ὧν δὲ πρότερόν γ’, εἶπον τοῦτ’ ἐμφανές, οἶμαι,

ὃς συναριθμήσας ἔφθανον αὐτὰ λόγῳ,

τῆς τε γὰρ εὐνοίας σημεῖά γε πολλὰ καὶ ἐσθλὰ

εἶπον, τῷ βασιλεῖ ἣν ἀπένειμε Θεός,

τάς τ’ εὐεργεσίας, ἃς τοῖς Ἄγγλοῖς παρεῖχε.

Ἀτὰρ ὅπερ λέξω νῦν, σαφὲς ἐστὶ μάλα.

Ὡς γὰρ ἀπὸ ῥίζης ἀγαθῆς βλαστήματα δένδρων

ὄζοι τε πλεῖστοι ῥ’ ἐν πεδίῳ γε φύει,