Ὥστε Ἀλέξανδρος τούτου ἀπολείπετ’ ἄνακτος

καίτοι τῶν ἄλλων δὴ ὑπερεῖχε πολύ.

Νῦν δ’ ἄγε τῶν ἄλλων βασιλήων ἔργα σκοπῶμεν,

τάς τ’ ἀρετὰς ἄλλας αἵ γε δοκοῦσι καλαί.

Ἔστι γὰρ ἄναξι δύο τὼ κοσμήμα τε πᾶσι

ῥώμη καὶ πυκνὴ ἐν φρεσὶν ἡ σοφία

εἴ ποτε γὰρ χρειὼ μὲν ἀεικέα λοιγὸν ἀμύνειν

χωρὶς τῆς ἑτέρας θάτερον οὐδὲν ἔχει.

Σὺν δύο ἐρχομένω μάλα δὴ μὲν ὀνησιφόρ’ ἄμφω

χωρὶς δ’ ἀμφοτέρων οὐτιδανός τις ἂνᾖ