Ἐν τούτῳ ἀρ’ Ἀλέξανδρος δὲ πέπονθεν ὅμοια,

ἀμφότερος βασιλεὺς γράμματ’ ὅττ’ ἐφίλει.

Εἰσελθὼν ποτὲ εἰς τὸ φροντιστήριον, εἶπε

πρὸς παιδαγωγόν, "Μῶν τὸν Ὅμηρον ἔχεις;"

Ἐξαρνὸς γένεται, βασιλεὺς δὲ καθάπτεται αὐτοῦ

νεικέων πολλοῖς ῥήμασι κερτομίοις.

Τὸν δ’ ἀναγινώσκειν συνεχῶς εἴωθεν Ὅμηρον

κλειτὸς Ἀλέξανδρος γράμμασι τερπόμενος.

Οὗτος Ἀριστοτέλη τιμήσατό γ’ ἔξοχον ἄνδρα

τὸν παιδαγωγόν γ’ ἐν νεότητι ἔχων,