Χαίρετο μὲν γὰρ ὁμιλήσας γε πένησι βροτοῖσι

οἷς ἐβοήθησεν, καὶ μὲν ἐρᾶτο πολύ.

Μακάριοι γάρ, ἔφη, πτωχοί γ’, ἕξουσι γὰρ αὐτοὶ

τὴν βασιλείαν καὶ πατρίδα γ’ οὐρανίην,

μακάριοι δὲ καὶ οἵ γ’ ἐλεήμονες, οἵ τ’ ἔλεος δὴ

εὑρήσουσι μέγα, πλεῖστα πονησάμενοι,

πάντοτε δὲ πτωχοὺς μὲν ἔχειν (Θεὸς εἶπε) μεθ’ ἡμῶν,

τοὺς δὲ φιλεῖν δεῖ, ὡς σπλάγχνα τὰ ἡμέτερα.

Ταῦτα μὲν οὖν βασιλεῖ ἀγαθῷ (ὅτι Χριστὸς ἀνώγει)

ἔν γ’ Εὐαγγελίῳ, παντὶ μέμηλε χρόνῳ.