Πῶς γὰρ ἂν οὐ Χριστός γε ὑπόσχεσιν ἐκτελέσειεν

ὅσπερ ἔφη δώσειν δῶρα μέγιστ’ ἀγαθοῖς;

Οὐδ’ ἀτελεύτητον δὲ ἂν εἴη, οὐδ’ ἀπατηλὸν

ὅττι κὲν ἐξείποι παντοκράτωρ γε Θεός,

τοῖς βασιλεῦσι πολὺ δὲ πλείων μισθὸς ὁπηδεῖ

ὅττ’ ἄλλων πλείους οὗτοι ἔχουσι πόνους.

Τῶν βασιλήων δὲ πλείστης ἄρα ἔμμορε τιμῆς

ὅς γε Θεοῦ Χριστοῦ εἵνεκα πλεῖστα πονεῖ.

Ἦ δὴ οὐ πρέπον, οὐδὲ προσῆκόν, γ’ οὐδ’ ἀνεκτόν,

τὸν πλέον ἱδρῶντα, μισθὸν ἐλάττον’ ἔχειν.