οὐδέ τις ὧν ἶφι μὲν ἔπραττεν, ἀνήκοός ἐστιν,

οὐδ’ ἀρετῆς ἔλαθέν γ’ εἵνεκα πλεῖστα πονῶν.

Πάντες γοῦν τέξουσιν ὀφέλλουσί τε ἑ τιμῇ

ὥστ’ ἄρα νῦν εἶναι τὸ κλέος ἀθάνατον.

Πολλὰ δ’ ἐν εἰρήνῃ καὶ χρήσιμα ὄντα γ’ ἔπραττε

ταῦτα δὲ ἐξειπεῖν δύσκολόν ἐστιν ἐμοί,

οὐδὲ νόῳ ἔμπης δύναμαι καὶ τῇ φρενὶ κεύθειν

ἀλλ’ ὡς οἷός τ’ ἂν εἶμι, λέγειν ἐθέλω,

ὅππως ἐσσόμενοί γ’ εἰς ὕστερον οἱ μὲν ἅπαντες

εἴδωσι, κλειτός τ’ οὐδὲ λάθοιεν ἄναξ.