Οὐκ ἱκανὸν γὰρ ἀρηίφιλος δάμνειν στίχας ἀνδρῶν

ἡγεῖτ’, εἰρήνης εὖγ’ ἀπολαυσάμενος·

πλεῖστα γὰρ ἔγνω ἧσιν ἐνὶ φρεσὶ πολλαμαθὴς ὢν

γράμματά τ’ εὖ εἰδὼς τοὺς ἱερούς τε λόγους,

πυκινὸς εἶχε πρέπον παντὶ καιρῷ διὰ μνήμης,

νικήσας δ’ ἐχθροὺς τ’ ἄλλα γ’ ἔπραξε σοφῶς.

Πρῶτον τοῦ θυμοῦ κρείττων κατὰ φύλοπιν αἰνὴν

καλλίστη νίκη ἡ δὲ βροτοῖς γε δοκεῖ.

«Ἔστι μὲν οὖν χαλεπὸν μέτρον προσθεῖν’ ἄρα θυμῷ,

«ἐσθ’ ὅτε τοῦ γ’ ἥττων ὃς ῥ’ ἐνὶ πᾶσι κρατεῖ.