ἐν τῷ Τορνάβῳ πτολιέθρῳ πολλὰ μογήσας;

Δεῦρο γὰρ ἄλκιμος ὢν ἦλθε μαχησόμενος,

τὴν δὲ διεπράθετο πτόλιν, ἔνθα δὲ ἤγαγε πάντα,

τῷ τε Θεὸς Σόῳ οἴκαδ’ ἱκέσθαι ἔδω.

Αὐτὰρ ἔπειτα πολὺν χρόνον, εὐφρονέων μὲν ἔληξε

τοῦ πολέμου λυγροῦ, τῆς ἔριδός τε κακῆς.

Νῦν δ’ ἐν τοῖς ἄλλοις βουληφόρον ἄνδρα σκοπῶμεν,

ἄξια γὰρ μνήμης ὅσσα γ’ ἔπραξε καλῶς,

καὶ Κρονίωνι διῒ δόξει σοφίᾳ γ’ ἀτάλαντος

ὡς ὑπεράνθρωπός τις καλὰ πάντα ποιῶν.