ἄλλῃ λαμπρᾷ, οὐ φαύλως τῆς ἐλπίδος ἔχει.

Τὸ τελευταῖον δὲ πρέπειν ἡγοῦμαι, τὸν

πένητα ἄνθρωπον ἐκεῖνον, τὸν τῷ βασιλεῖ

Ἀρταξέρξῃ τὸ μῆλον ὑπερφυὲς μεγέθει

προσενέγκαντα μᾶλλον μιμεῖσθαι, ἢ μηδὲν τὸ παράπαν

τεκμήριον ἀληθοῦς τῆς ψυχῆς μου διαθέ

σεως, τῇ μεγαλοπρεπείᾳ σου φέρειν.

Εὖ τίθετι οὖν, ὦ τιμιωτάτη βασίλισσα,

ἱκετεύομαί σε, καὶ ταῦτα καίτοι οὐδενὸς ἄξια,

καὶ φιλοφρόνως λαβέ, Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ Σωτὴρ

εἰς ἀεὶ σὲ καὶ τὴν βασιλείαν σου ταύτην φυλατ

τέτω ἡμῖν. Ἀμήν.