καὶ πάντας μέντοι σωθῆναι ἱμείρεται ἄνδρας

τῆς τε ἀληθείας ἔξοχα γνῶσιν ἔχειν.

Ἡμεῖς οὖν ὦ καλλίστη δέσποινα ἀνάσση, ·

σοὶ ρ’ ἀπὸ τοῦ γε Θεοῦ πάντα καλ’ εὐχόμεθα

Πρῶτον μέν, νόον ἐν καλλίστῳ σώματι εἶναι

πάγκαλον, ἐν Χριστῷ πολλὰ ἔτη τε βιοῦν,

εἶτα δὲ τῶν προγόνων δόξαν, πατρὶ δὲ μάλιστα,

βουλῇ, τῷ τε καλῷ πράγματι παντί, κρατεῖν.

Ἀλλὰ μὲν αἰνὸν ἄχος νῦν τοιούτου πατρὸς εἴη,

εἴ γ’ Ἄγγλοις κούρην σ’ οὐ κατέλιπεν ἑοῖς,